Deze alleenstaande mama werkt al acht jaar als poetsvrouw, wanneer de job voor haar te zwaar wordt. Ze begint vol goede moed en met veel motivatie om te werken aan een zoektocht naar een andere job, maar dat loopt niet van een leien dakje.

Ook tijdens het jaar dat Sagal als vrijwilliger werkt, zoekt ze actief een vaste job. Tijdens de zoektocht komt ze in contact met Saamo, waar opbouwwerkster Sofie haar begeleidt. Daar ontdekt ze voor het eerst dat er zo iets bestaat als collectief maatwerk.

Het traject dat Sagal al bijna 3 jaar aflegt, weegt niet alleen financieel op haar. Als alleenstaande mama heeft het ook een enorme impact op haar mentale welzijn en dat van haar gezin. De grote motivatie om te werken, blijkt niet voldoende om ook effectief een job te vinden. Wanneer wekelijks bellen, maanden vrijwilligerswerk en van de ene dienst naar de andere gestuurd worden binnen VDAB niets opleveren, is het soms moeilijk om de hoop niet te verliezen.

Nog 50.000 mensen zoeken een zinvolle job

Zoals Sagal zijn er zeker nog 50.000 anderen die wel willen werken, maar geen plaats vinden in de reguliere arbeidsmarkt. Een diploma dat te laag is, te oud, ze spreken de taal niet of zijn al jaren werkloos. Het traject dat ze moeten doorlopen om werk te vinden waar zij hun talenten in kunnen gebruiken is vaak lang en vol (onnodig) hoge drempels. Maar ook deze mensen hebben recht op een job. In de sociale circulaire economie is er werk genoeg om deze 100.000 handen zinvol in te zetten, op een werkvloer die is aangepast aan hun noden en talenten. Onze collega Gorik (adviseur sociaal beleid) legt je hier helder uit hoe we tot die conclusie komen.